H νέα δημαρχίνα ήταν (κι αυτή) ερωμένη!

Η ΝΕΑ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΑΡΙΣΙΟΥ, ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΧΑΡΤΑΚΙ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΩΝ ΕΡΩΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΟΛΑΝΤ

hidal

Ο κόσμος χάνεται από την επέλαση των μεγαλοσυμφερόντων που παίρνουν τα πάντα για ένα τάλιρο και με την υπόσχεση ότι θα δώσουν μεροκάματα για ένα κομμάτι ψωμί…

Μόνη ελπίδα απέναντι στους θηριώδεις καπιταλιστές λογικά θα έπρεπε να είναι η Αριστερά με τις γενικές και ειδικές θέσεις της “όχι στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ισοπολιτεία, ισονομία, Δικαιοσύνη για όλους και δουλειά με σεβασμό στο κοινωνικό κράτος, δουλειά ανάλογα με τα προσόντα και το μόχθο καθενός, μίνιμουμ στην αξιοπρεπή διαβίωση, περίθαλψη και μόρφωση των ανθρώπων”κλπ.

Και όμως 26 χρόνια μετά την κατάρρευση του “υπαρκτού” που μόνο “υπαρκτός” δεν ήταν και ενώ η επέλαση των μεγαλοσυμφερότνων γίνεται και πιο έντονη η Αριστερά δεν πείθει…

Στη Γαλλία ο Ολάντ έδιωξε με επιχειρηματολογία σαν την προαναφερόμενη τον δεξιό Σαρκοζί και σε χρόνο ρεκόρ έγινε ο πιο αντιδημοφιλής πρόεδρος…

Καμία απο τις υποσχέσεις του δεν πραγματοποιείται.

Στις εκλογές η ακροδεξιά ενισχύθηκε πολύ με τη Μαρίν Λεπεν στο τιμόνι. Δεν θέλει, λέει, να έχει καμία σχέση με τη δική μας Χρυσή Αυγή…

Στην Τουρκία οι άνθρωποι καταφεύγουν στο θεοκρατικό κόμμα του Ερντογάν, αδιαφορώντας για την προσωπική διαφθορά του και τον αντιδημοκρατικό τρόπο διακυβέρνησης… Προφανώς κουράστηκαν από τις υποσχέσεις ανθρώπων που δεν τηρούνται και μπερδεύουν την πίστη σε ανθρώπους με την πίστη στο Θείο…

Δεν ήταν έκπληξη για μας τα αποτελέσματα… Έκπληξη ήταν ότι η σοσιαλίστρια νέα Δήμαρχος του Παρισιού Αν Ινταλγκό ήταν και αυτή ερωμένη του Ολάντ στο παρελθόν…

Τελειωμό δεν έχουν οι ερωμένες τους. Και, καθώς δεν είναι και μοντέλα οι τύποι αυτοί, αναδεικνύεται η σκοπιμότητα και της ερωτικής σχέσης… Και καλά στη Δεξιά είναι αυτοί οι κανόνες… Και στην Αριστερά όμως;

Δεν μας εκπλήσσει… Από την εποχή του αριστερού Ανδρέα και την άνοδο του “αριστερού” ΠΑΣΟΚ στην εξουσία αυτά βρίσκαμε στα παρασκήνια.

Εκπλήσσονται πολλοί στην Ελλάδα επειδή οι “δημοσιογραφάρες¨που τότε κρατούσαν τη ρομφαία του “προοδευτικού” τα έκρυβαν όλα ως “προσωπική ζωή”.

Και άφηναν αναπάντητα τα ερωτήματα “πόσο προσωπική είναι η ζωή όταν σιτίζονται όλοι (και οι ερωμένες) από τα κρατικά ταμεία”;

Εσείς τι λέτε για όλα αυτά;

Εκτύπωση Εκτύπωση Email Email